Türk Edebiyatında İhsan Hamamî (1885-1948)


         Milli Edebiyat topluluğunun mizahi ve hiciv türünde eserleriyle tanınan İhsan Hamamî ya da Mehmed İhsan Hamâmizâde, yirmili yaşlarından itibaren şiir yazmaya başlamıştır. Mahallî dil ve folklor üzerinde çalışan sanatçı, Türk Ocağı ve Târîh-i Osmanî Encümeni gibi derneklerin içinde yer almıştır.

           1948'de vefat etmiş olan İhsan Hamamî için Abdülbaki Dede Efendi'nin oğlu Rusuhî Baykara Hamamizâde "Nâgehâni göçünce dünyadan/ Câm-ı aşkı kırıldı devrânın/ Geldi dört rind söyledi târîh/ Nüktesi gitti bezm-i rindânın" dizelerini söyleyerek onun mizahi yönüne de atıfta bulunmuştur. Yahya Kemal, Fuat Köprülü  gibi isimler tarafından sevilen sanatçıya 'şâir-i mâderzâd' denmiştir. 

           Şimşek, Serçe, Sunuhî gibi takma adlar kullanan sanatçı mizah ve hiciv içerikli yapıtlarıyla ve araştırmalarıyla tanınmıştır.
    
             Eserleri;
  • Divân-ı İhsan (Şiir, Divan nazım şekilleri kullanılmıştır.)
  • Yolculukta 
  • Hamsi-nâme (Mizahi yazıları)
  • Laf Olsun Diye (Fıkra)
  • Bilmeceler (Derleme, folklor çalışması)
  • Baba Salim (Baba Salim'in hayatı ve sanatı)
  • Trabzon'da İlk Kitapçı Kitabî Hamdi Efendi ve Yayınları (Araştırma)
  • Ömer Hayyâm Rubâîleri (Araştırma)
  • Türk Edebiyatı Numunerleri (Ders Kitabı)

Yorumlar