Türk Edebiyatında Celal Sahir

            

       Yazın hayatına henüz on dört yaşında iken başlayan ve Servet-i Fünûn topluluğunun en genç üyesi olan Celal Sahir Erozan ilk şiirlerinde Ahmed Celal, Velhân gibi farklı isimler kullanmıştır. Kullandığı adlar içerisinde  en çok tutanı Sahir'dir. Şiire olan ilgisinin annesinin tesiriyle başlayan şair, ilk zamanlar Muallim Naci etkisinde kalsa da Servet-i Fünûn topluluğuna katıldıktan sonra batıya yönelmiştir. 

          Celal Sahir, oldukça verimli şairlerden biri olmakla birlikte şiirlerinin başlıca  teması "kadın"dır. Kadın güzelliğine olan düşkünlüğünden dolayı şiirleri nedeniyle çokça eleştirilmiş ve kullandığı temalar nedeniyle "kadın şairi" olarak anılmıştır. 

          II. Meşrutiyet sonrasında bir dönem Servet-i Fünûn dergisinin başına geçmiştir. Demet, Türk Sözü, Bilgi Mecmuası, Halka Doğru gibi dergileri çıkarmıştır. 

         Şairin dili ve üslubu Servet-i Fünûn şiir anlayışını tamamıyla yansıtmakla birlikte Servet-i Fünûn topluluğu dağıldıktan sonra yazar Fecr-i Ati'ye(Fecr-i Ati, onun başkanlığında kuruldu)  1911 yılında Milli Edebiyat topluluğuna katılmıştır. Milli edebiyata katılmasıyla birlikte aruz ölçüsünü bırakmış ve dilde Türkçeleşmeye  (Yeni Lisan) gitmiştir. Ortalama bir şair olan sanatçı, şiire bir yenilik getirememiş, oluşan edebi topluluklara katılarak onların etkisinde kalmıştır.

            Eserleri:
  • Beyaz Gölgeler (Şiir)
  • Buhran (Şiir)
  • Kardeş Sesi (Şiir)
  • Siyah Kitap (Şiir)
  • Kıraât-ı Edebiyye (M. Fuat Köprülü ile birlikte)
  • Resimli Ay İmlâ Lugatı
  • Simon (Çeviri Tiyatro)
  • Müntehab Çocuk Şiirleri

Yorumlar